Van de islamitische wereld naar Sovjet Armenië!

Na 3 maanden islamitische landen rijden we Armenië binnen. Een soepele grensovergang, waarbij de auto weer niet wordt gecontroleerd. Het meeste tijd kost het vullen van onze watertank met de waterslang die we bij het checkpoint zien liggen en waarvan een militair meteen aangeeft dat we deze kunnen gebruiken.

Van de islamitische wereld naar de voormalig Sovjet Unie

Bij het binnen rijden van Armenië veranderen ook de kledingvoorschriften van de vrouwen. Het gaat van gesluierd en helemaal bedekt naar korte broekjes en veel te strakke truitjes. Een hele overgang waar zelfs wij na 3 maanden islamitische landen even aan moeten wennen. Ook Suus haar hoofddoek gaat in de kast en we rijden naar de eerste beste supermarkt om wijn en bier in te slaan. Jeetje wat smaakt dat eerste wijntje weer heerlijk!

Het is heel duidelijk dat we in een voormalig Sovjet land zijn. In de supermarkt is er meer wodka dan water beschikbaar en al tijdens onze eerste dagen zien we veel oude Russische voertuigen en gebouwen (vooral de bushokjes zijn heel typisch). Ook de overgang van ongelofelijke gastvrijheid in de islamitische landen naar de norse uitstraling van de mensen in Armenië is even schakelen, maar we zijn dan ook qua gastvrijheid wel erg verwend in Iran.

Glibberen door Borat land

We rijden over een bergroute naar Tatev. Een weg met meer gravel en af en toe een stukje asfalt. Zodra je van de hoofdwegen af gaat in Armenië zijn de wegen weer zoals we in Afrika gewend waren. We rijden door dopjes waar de tijd echt heeft stil gestaan. Er staan diverse verlate gebouwen, overal lopen varkens (die hadden we ook alweer een tijdje niet gezien) en het grijze regenachtige weer zorgt ervoor dat we het gevoel hebben dat we in de film van Borat zijn beland. In Tatev is het door de regen en het ontbreken van het asfalt 1 grote glijbaan geworden. We kamperen naast een restaurantje waar we door de eigenaar getrakteerd worden op heerlijke verse zalm en Ararat Cognac. Gelukkig klaart het de volgende dag op en hebben we een top uitzicht over het klooster.

Heerlijk relaxen met Nederlandse koffie en speculaas!

Na Tatev rijden we door de wijngaarden richting Gori waar we bij de heerlijke Bed en Breakfast met kamping de 3G’s terecht komen van twee Nederlanders (Marty en Sandra). Ze blijken in de rozen te werken en komen uit de buurt van waar Suus is opgegroeid (wat is de wereld toch klein!) Het is er zo gezellig en relax dat we uiteindelijk een paar dagen blijven hangen. We worden ongelofelijk verwend met Nederlandse koffie, speculaas en kaas! En als we dan na een paar dagen weg willen rijden begeeft de volgende dag onze uitlaat het in de hoofdstad Jerevan, zodat we toch weer rechtsomkeer gaan om het in het Gori te laten maken. Terug op de camping blijken er ondertussen ook nog een Duits koppel te zijn die met een zelfde auto onderweg zijn naar Azië en we komen onderweg nog Spanjaarden tegen in een busje die we mee nemen naar de Kampsite. Kortom weer vertrekken op deze heerlijke en gezellig plek was een hele opgave!

Van Armenië naar de grens met Georgië

Het groene landschap is een enorm contrast met de landen in het midden oosten en de dadels, perziken en watermeloenen worden vervangen door bramen, druiven, vijgen en walnoten. Heerlijk om elke keer de overvloed van de seizoensgroenten en fruit te ervaren, we zijn benieuwd wat we verder naar het noorden nog zullen tegen komen.

Na een kleine twee weken Armenië rijden we de weg door de bergen richting de grens met Georgië. Ook hier blijken grote stukken afvalt te ontbreken waardoor we er veel langer over doen dan we gedacht hadden. We eindigen in een dorpje waar we een mooi wild kampeerplekje vinden, maar waar we s ’nachts worden gewekt door het heen en weer lopen van muizen over het dak van de auto! We horen van veel mensen onderweg dat de natuur van Georgië nog groener en imposanter gaat zijn. Op naar Georgië!