Persoonlijke bezoeken in Zambia

Ja het blijft Afrika, dus het heeft even geduurd voordat we internet hadden en dit blog konden plaatsen. Maar ook onze ervaringen in het noord westen van Zambia willen we natuurlijk graag met jullie delen.

Veel persoonlijke bezoeken dit keer; we bezochten het dorpje waar Suus haar vader heeft gewoond, hebben een kijkje mogen nemen in de grootste kopermijn van Zambia en bezochten de GCZF projecten in Mponge waar het broertje van Roel vorig jaar heeft geholpen om het guesthouse te schilderen. Veel bijzondere ervaringen die de weken heel bijzonder hebben gemaakt.

Mumbezhi: het dorp van Suus haar vader

We hadden met Erik afgesproken die tegelijk met mijn vader in 1971 in Zambia heeft gezeten om er vrijwilligerswerk te doen. Erik woont nog steeds in het gebied en werkt tegenwoordig voor het bedrijf Quattro, wat alle transport van medewerkers werkzaam in en rondom de mijn regelt. Hij rijd regelmatig langs het oude kamp van mijn vader en was meteen enthousiast om me dit te laten zien. Het was super interessant om meer over die tijd van hem te horen en het oude kamp te bezoeken. De fundering die mijn vader destijds heeft gemaakt (om te zorgen dat zijn caravan niet weg spoelde) staat er nog steeds. De caravan heeft inmiddels plaats gemaakt voor een huisje. De buren konden ons vertellen dat de huidige bewoners er net uit waren en dat de nieuwe bewoners er over ongeveer 2 maanden in zouden trekken.

Bijzonder om met de oude foto’s de plek te vergelijken en te zien dat veel nog hetzelfde is. Er is inmiddels een afvalt weg (hoewel die nu zo slecht is door alle pothols dat het niet echt een verbetering is;-). De brug is vervangen voor een nieuwe en de bomen zijn aardig gegroeid. Mijn vader had ons Zambia en deze plek die voor hem zo bijzonder was, graag laten zien. Helaas is dat niet meer gelukt dus hebben we een beetje van Papa meegenomen en kunnen uitstrooien, zodat hij symbolisch toch weer op die plek is geweest.

Een bezoek aan de Kalumbila mijn

Door het werk van Erik hebben we naast het oude kamp van mijn vader veel over de kopermijnen in het gebied geleerd en gezien. We hebben het leven op de compound mogen ervaren en het is hem zelfs gelukt een bezoek te regelen aan de grootste kopermijn van Afrika (Kalumbila). Een bijzondere ervaring als je de enorme bakbeesten van vrachtauto’s ziet rondrijden. Alleen de banden zijn al bijna 4 meter, dus je voelt je echt heel klein en het is meteen duidelijk waarom dit gebied zo veel restricties heeft en waarom de 3 meter hoge vlaggetjes op de auto’s nodig zijn;-).

Na drie hele gezellige dagen zijn we weer op pad gegaan over de helse weg vol met pothols en detours. Voor jullie beeldvorming een stuk van 360 km hebben we, zowel op de heen als op de terug weg, ruim 9 uur over gedaan! Mede door de pothols die je pas op het laatste moment ziet en vaak super diep zijn, de vrachtwagens die heen en weer crossen voor de mijnen en de vele drempels en detours.

Huishoudelijke taken bij Nsobe Camp

Ook op de terugweg, na deze gezellige en bijzondere dagen, besloten we weer te stoppen bij Nsobe camp. Een verborgen plekje aan een meer waar we heerlijke dagen hebben gehad bestaande uit; lezen, beetje rondwandelen, auto schoonmaken aan binnen en buitenkant, auto nakijken, ’s avonds genieten van de vele vuurvliegjes, overdag vogels kijken, uitgebreid koken, was doen en meer van dat soort kneuterige dingen.

Bezoek aan GCZF in Mpongwe

Onze weg vervolgende na deze heerlijke dagen en we zijn doorgereden naar Mpongwe, waar het broertje van Roel vorig jaar het GCZF guesthouse heeft geschilderd. De inkomsten uit de guesthouse worden gebruikt om het weeshuis te financieren en daarnaast hebben ze tal van andere projecten in de omgeving van waterputten, clinics, scholen, farms en het meest recente project is een middelbare school. Super interessant om te zien! We zijn hier ook nog mee op sleep touw genomen door een zambiaanse die ons een tour door haar dorp heeft gegeven, waarbij we bij het kamp van haar familie zijn geweest, naar het plaatselijke politiebureau.

Hier was de agent zelf zo dronken was dat hij ons met rood doorlopen ogen de cel met 5 inzittende liet zien. Verder naar de plaatselijke bar en overal handjes schudden! Sinterklaas avond hebben we dit keer niet met pepernoten gevierd, maar met heeeeel veel Mosi´s, samen met Bram een top avond gehad. Dus met een flinke kater de volgende dag weer op pad gegaan richting Lusaka.

We hebben hier een aantal dagen de tijd genomen om de auto een goede servicebeurt te geven (op de gebroken bladveren in het begin na, doet onze Cruiser het perfect!). Ook de binnenkant is aangepast zodat we er in kunnen slapen en daarna moesten we Zambia wel verlaten omdat ons visum verliep. Op naar nieuwe avonturen in Malawi waar we de kerst doorbrengen aan het strand van Lake Malawi!!

Ps. Op verzoek van onze buurtjes hebben we de gereden route toegevoegd en we wensen jullie natuurlijk allemaal fijne feestdagen!!