Van Kenia naar Ethiopië | Een andere wereld

In Nairobi was het tijd voor een groot onderhoud aan de auto, onderdelen zoeken, tent fixen, verzekering regelen, road tax vernieuwen, exit stempels halen enz. voordat we Van Kenia naar Ethiopië rijden. Uiteraard duurt alles in Afrika langer dan gepland, dus we slapen voor de werkplaats met de auto op de krik en het is weer super gezellig met alle medereizigers die in JJ’s langskomen.

Bureaucratische rompslomp in Nairobi

In Nederland kun je administratieve activiteiten meestal in een ochtend geregeld hebben, hier gaat dat iets anders;-) Road tax bijvoorbeeld kun je regelen in een kantoorcomplex in het financiële district van de stad. Een parkeerplek vinden is al een uitdaging, omdat ze alle auto’s naar binnen laten rijden zonder dat er eigenlijk plek is. In het gebouw van 17 verdiepingen hoog is het zoeken naar de juiste afdeling. De 1 zegt verdieping 14, de ander verdieping 2, dan is het een uur lunch pauze en gebeurt er niets. Vervolgens worden we naar een bureau gestuurd met een medewerker, dan weer naar een andere medewerker.

14 medewerkers en een aantal security mannetjes later hebben we eindelijk iemand die er iets vanaf weet. ‘No madam not in this building any more!’ de afdeling blijkt verhuist te zijn naar een nieuw gebouw aan de andere kant van de stad. Haha Tuurlijk!! Ze weet ons nog wel te vertellen dat onze road tax al verlopen is en we deze niet kunnen verlengen zonder de boete te betalen van 5000,- euro…………….hahaha bedankt voor de info en we weten niet hoe snel we weg moeten komen, dan maar geen road tax en op zoek naar een back-up plan!

Dansen, miraa kauwen en geit van de BBQ

In Marsabit opweg naar de grens met Ethiopië komen we op de camping in een bedrijfsuitje van docenten terecht. Als we aan komen rijden hebben ze net een geit geslacht en zijn volop bezig met de voorbereidingen van het avondmaal. Het duurt dan ook niet lang voordat Suus met de dames tomaten zit te snijden en Roel met de mannen de geit op de bbq voorbereidt. Tijdens het officiële welkomstwoord van het hoofd van de school worden we verwelkomt met de mooie woorden; ‘I think god has arranged that we meet today. This guy (Roel dus) even looks like Jezus’. En de rest van de middag dansen we op lokale muziek, eten we de ingewanden, lever en het vlees van de geit en wordt er nog wat miraa gekauwd zodat iedereen blijft dansen. Een hilarische middag en avond met super lieve mensen.

Auto perikelen

Terwijl we de volgende ochtend wegrijden horen we een vreemd geluid en blijkt onze U-joint stuk te zijn. Gelukkig hebben we dit onderdeel bij ons en kunnen we het zelf vrij snel oplossen. Jennifer en Craig twee motorrijders uit Australië die we in Nairobi hebben ontmoet, komen dezelfde ochtend met problemen aan op de camping. Nadat we de rest van de dag met zijn allen hebben gesleuteld vertrekken we met zijn 4e richting de grens. Het road tax probleem hebben we creatief opgelost voor alle checks onderweg en in Nairobi hebben we voor de zekerheid onze paspoorten al uit gestempeld. Bij de grens is het dus eigenlijk een kwestie van doen alsof we stempels halen, binnen steeds naar de toilet vragen zodat we niet opvallen en met deze tactiek glippen we zonder problemen Ethiopië binnen!!

Moyale: Een andere wereld aan de andere kant van de slagboom

We verbazen ons elke keer weer over hoe anders de wereld aan de andere kant van een slagboom kan zijn. Een klein stukje ijzer dat twee landen van elkaar splits en als we er voorbij zijn is het meteen duidelijk dat we ons in een ander land bevinden. Wat een chaos, wat een bende, overal mensen, overal vee, heeeeeel veel kinderen. Het doet ons heel erg aan India denken. Bij het kantoortje waar we de stempels voor de carnet moeten halen hebben we twee mensen nodig om de twee motoren en de auto te beschermen tegen alle straatkinderen. Gelukkig krijgen we hulp van de kinderen die net van school komen en van andere omstanders.

Nog meer auto perikelen

De daarop volgende dagen rijden we met zijn 4en door de Omo vallei en zien we echt een heel ander Afrika dan we tot nu toe hebben gezien. Weer een stuk armer en daarom dus weinig auto’s, maar heeeeel veel mensen en vee op straat. Super groen met bergen en roze meren en langs de weg is het eigenlijk 1 lang uitstrekt dorp. Helaas blijkt die wiellager die we in Nairobi hebben vervangen te overhitten wat weer resulteert in een klus dag. Alleen al het stuk gereedschap vinden om het zelf los te halen is een hele uitdaging in de kleine dorpjes. We vinden het uiteindelijk bij een kleine werkplaats waar een super lieve eigenaressen ons zo alle spullen mee geeft zonder er iets voor terug te vragen. Ze is door het dollen als we haar aan het einde van de middag het gereedschap terug geven met een kleinigheidje voor haarzelf en haar zoontje.

Naar de hoofdstad van Ethiopië: Addis Ababa

Helaas blijft de wiellager overhitten en meer dan we al hebben gedaan kunnen we niet doen, dus besluiten we direct naar Addis te rijden. De enige plek in heel Ethiopië met een Toyota garage en dus ook de enige plek waar we eventueel de juiste onderdelen kunnen vinden. Naast de auto kunnen we er ook meteen de visa aanvragen voor de volgende landen. En tussen de ritjes naar Toyota, het testen van de auto en de ambassades genieten we van het lokale eten (vooral de verse fruitsapjes zijn super), de locale koffies die je overal op straat kunt vinden en de vriendelijke mensen.

Overal waar we naar toe gaan komen mensen een praatje maken, krijgen we koffie, in de file verwelkomen ze ons in hun land en zijn ze super nieuwsgierig waar we vandaan komen. Tot nu toe herkennen we alle horror verhalen over Ethiopië gelukkig totaal niet en zijn we vooral verbaast over de leuke reactie en hulpvriendelijkheid van de mensen. Geen straf dus om hier (inmiddels al ruim een week) te zitten met nog steeds een auto waarvan we maar niet helder krijgen wat het probleem is, maar gelukkig ook in goed gezelschap om de stad te ontdekken.