Europa; We zijn er weer! Plitvice meren en meer

De Grens met Europa verliep veel sneller dan we hadden verwacht. Geen lange rijen, moeilijke vragen of honderden mensen. Meer een verbaasde blik omdat we al zo lang onderweg waren vanuit Afrika en daarna een vriendelijke ‘Welkome back to Europe!’ Met de DHL onderdelen voor de auto verstuurd naar Thessaloniki in Griekenland werd dat onze eerste bestemming. De eerste kilometers weer terug op Europese bodem.

Medereizigers en lieve mensen

In Thessaloniki eindigen we op een gratis kampsite van een caravanboer. Hij heeft ruimte over op zijn terrein omdat de zaken niet heel goed lopen en dat het niet goed gaat met Griekenland zien we overal in het land. Er zijn zo goed als geen auto’s op de snelwegen buiten de steden. Het grootste deel van de kantoorpanden en bedrijven zijn dicht, de benzinestations verlaten en we horen dat veel mensen hun baan kwijt raken en gedwongen moeten verhuizen. Voor ons is dit land duidelijk failliet.

Bij de caravanboer mogen we zelfs gebruik maken van de faciliteiten; een wasmachine, toiletten, koude douche, water vullen, een koffiezetapparaat, echt top. We komen er een Duits koppel tegen dat al 1,5 jaar in Europa onderweg is in een busje met twee kinderen en een hond. Ook een Frans koppel in een vergelijkbare auto als wij en net begonnen aan hun wereldreis. Ze zijn 5 maanden geleden vanuit Frankrijk vertrokken. (Yep, het kan dus echt nog langzamer;-).

Tijdens het klussen aan de auto ontmoeten we Maarten die langs komt bij de caravanboer. Hij is samen met zijn vrouw, Janine en 4 kinderen vanuit Nederland vertrokken om in Griekenland een nieuw leven op te bouwen en de samenleving te helpen. We worden uitgenodigd om bij hen te komen eten. Een hele gezellige avond vol interessante verhalen.

De kloosters van Meteora

We vertrekken richting de Kloosters op de rotsen (Meteora), waar we ’s morgens wakker worden in de auto met ijs op de motorkap! Haha waar is de standkachel als je hem nodig hebt. Snel in de auto op zoek naar de zon om daar heerlijk te ontbijten. Het hele gebied wordt gedomineerd door hoge uitgesleten rotsen met kloosters. Ongelofelijk wat een klim dit voor de mensen geweest moet zijn en uiteraard nog steeds is. Fantastisch om met dat soort uitzichten te ontbijten, koffie te drinken en te kletsen met de mensen die voorbij komen voor een fotostop.

We merken, nu we in kouder gebied zijn, dat we een binnen missen tijdens deze maanden van het jaar. We komen natuurlijk ook niet voor niets steeds mensen tegen in caravans of omgebouwde auto’s. Na een paar uur buiten zitten met een fleece dekentje is het toch wel gedaan;-) En elke dag om 8 uur op bed tot het de volgende dag rond 8 uur weer licht wordt is ook niet echt ons ding. We besluiten daarom om sneller door Europa te rijden. Nog naar Kroatië, de Plitvice meren en dan toch echt naar de houtkachel;-)

Grenzen, Europa in Europa uit. Wel euro’s geen euro’s.

Van Griekenland, rijden we door Albanië, Montenegro. We zijn verbaast over de ongelofelijk mooie kustlijn van Montenegro en beloven ooit nog terug te komen om hier langer de tijd te nemen om de omgeving te ontdekken. Suus plukt nog even wat granaatappels langs de weg om haar collectie van al 6 kilo uit Turkije aan te vullen! Haha ja Albert Hein, ik weet dat ze bij jullie 1,79 euro per stuk zijn, maar hier krijg je daar ruim 3 kilo voor! In Kroatië is het ‘s nachts nog kouder en besluiten we ons te laten verwennen in een heerlijk hotel met een fantastisch uitzicht over Dubrovnik.

Via Bosnië komen we weer terug in Kroatië en rijden we naar de Plitvice meren. Het binnenland lijkt als twee druppels water op de omgeving in België en het dringt nu toch wel door dat het einde van deze fantastische trip in zicht is. De herfstkleuren zijn op de meeste plekken nog heel mooi en met een strak blauwe hemel is het echt genieten om door dit fijne gebied te dwalen. Kleine paden, bruggetjes, verschillende watervallen en mooie uitzichten. Een plek om uiteraard weer veelte veel foto’s te maken.

De volgende dag rijden we via de bakker richting Slovenië. Als ik ons ontbijtje wil afreken kan het alleen contant. Zoveel verschillende valuta deze dagen, dan weer wel de Euro dan weer niet, toch pinnen misschien? Helaas dat hebben ze niet, maar de eigenaar van de winkel geeft het ontbijtje mee en verwelkomt ons in Kroatië! Wat mooi dat we dit soort dingen nog steeds tegen komen. Overal zijn zulke gastvrije mensen.

Van de Plitvice meren naar het Mercedes museum

Via Slovenië, Oostenrijk komen we in Duitsland terecht. Nog 1 stop bij het Mercedes museum;-). Helaas mogen we de stad niet in, want we hebben geen groene sticker dat onze auto schoon genoeg is. Met onze 25 jaar oude diesel hebben we eens een poging gedaan dat te verkrijgen, maar er toch maar gewoon ingereden. We kunnen het altijd Afrikaans proberen op te lossen met veel kletsen;-)

In Luxenburg vullen we uiteraard alle jerry’s nog even bij met diesel, halen we de Ameretto voor de koffie en draaien we nog een wasje bij de Carrefour. Het is toch wel een heel bijzonder gevoel als we ons realiseren dat we 47.000 kilometer hebben gereden, 27 landen hebben doorkruist en ongelooflijk veel bijzondere mensen hebben ontmoet. Heerlijk om weer met vrienden en familie bij te kunnen kletsen en terug te blikken op mooie ervaringen en avonturen. van het afgelopen jaar.